Podkłady cementowe powierzchniowo słabe lub bardzo porowate mogą być wzmocnione i uszczelnione przez nasycanie fluatami, np. fluorokrzemianem cynku, magnezu, glinu. Roztwór fluorokrzemianu reagując ze związkami wapnia w podkładzie powoduje wytworzenie się w strefie powierzchniowej podkładu nierozpuszczalnych w wodzie i odpornych chemicznie związków, jak fluorek wapniowy, krzemionka oraz fluorek metalu znajdującego się we fluacie. Związki te wypełniają pory w podkładzie i wiążą słabe ziarna zaprawy. Fluaty stosuje się również do impregnacji przeciwgrzybowej drewna i murów.
Fluaty rozpuszcza się w miękkiej (np. deszczowej) gorącej wodzie w naczyniach drewnianych, emaliowanych, szklanych lub z tworzyw sztucznych. Stosuje się roztwory o następujących proporcjach fluatu i wody: do wzmacniania powierzchni podkładów cementowych i betonowych — 1:5 , 1:10, do impregnacji przeciwgrzybowej drewna — 1:3, 1:6 (mniejsze stężenie przy mniejszej wilgotności drewna). Fluatować można dopiero po 28 dniach od wykonania podkładu. Jego powierzchnię powleka się 2-4-krotnie. Do pierwszego nasycenia stosuje się 10-procentowy roztwór, do następnych 20-procentowy. Każde kolejne powleczenie powinno nastąpić po całkowitym wyschnięciu poprzedniego powleczenia. W celu uzyskania większej szczelności podkładu zaleca się najpierw jego powierzchnię nasycić roztworem wodnym szkła wodnego sodowego lub potasowego o proporcji 1:4, a następnie nasycać 2-3-krotnie roztworem fluatu o proporcji 1:6. Po 4-5 dniach zafluatowaną powierzchnię należy zmyć wodą.