Właściwości wytrzymałościowe podłóg układanych bezpośrednio na gruncie, na podbudowie podatnej lub na podłożu betonowym na gruncie zależą od nośności podłoża gruntowego. Grunt rodzimy, z którego przygotowuje się podłoże, charakteryzuje się wielką różnorodnością pod względem mineralogicznym, uziarnienia, stopnia zagęszczenia oraz warunków wodnych. Dlatego podłoże gruntowe musi być bardzo starannie przygotowane i sprawdzone. Do wykonywania podłoża nie może być użyty grunt humusowy. Warstwa ziemi roślinnej powinna być całkowicie usunięta i zastąpiona gruntem mineralnym. Podłogi wykonuje się zazwyczaj tam, gdzie grunt rodzimy został rozkopany i zruszony przy wykonywaniu robót ziemnych. W tych miejscach często zachodzi potrzeba Wykonania nasypu, aby poziom podłoża dostosować do projektowanej rzędnej posadzki. Podstawowym warunkiem należytego przygotowania podłoża gruntowego jest dokładne i równomierne zagęszczenie gruntu. Szczególnej uwagi i staranności przy zagęszczaniu wymagają te miejsca, które stanowią wypełnienia wykopów fundamentowych, kanałów itp. Niedostateczne zagęszczenie zruszonego gruntu powodować będzie nierównomierne osiadanie i prowadzić do pęknięć i odkształceń konstrukcji podłóg i ustawionych na nich ścianek działowych (z możliwością ich zawalenia się). Grunty nasypowe należy układać warstwami 10-20 cm, w zależności od rodzaju użytego sprzętu i dobrze zagęścić. Do zagęszczania gruntu stosuje się ubijaki ręczne, mechaniczno-udarowe lub wibracyjne oraz walce. W celu zapewnienia skuteczności zagęszczania warstwa gruntu mineralnego powinna wykazywać tzw. wilgotność optymalną, która wynosi dla żwirów i piasków 8-12%, dla piasków gliniastych, glin piaszczystych i glin 9-12% a dla glin ciężkich i iłów 13-18%